In het najaar van 1960, aan het Middellandplein 18. Toen namen wij banketbakkerij Dijkman over. Ooit een van de beste zaken van Rotterdam, die ook diners aan huis verzorgde en met de Kerst in zijn kolenoven ook nog kalkoenen braadde voor zijn klanten. Maar van die klassezaak was niets meer over. We hadden dagontvangsten van 40 guldens en wanneer je dan de drukte van grote zaken gewend bent en je vrouw stage heeft gelopen bij Scheffers in de Lijnbaan, is dat wel even schrikken. Die kolenoven hebben wij overigens alleen maar gebruikt om het oude tapijt te verbranden; wij gingen aan de slag met een elektrische oven. Toen wij later gingen verbouwen bleek het slopen van zo’n oven een fikse klus. De machines werden nog aangedreven door drijfriemen. Ook die stellages moesten weg. Maar eerst moesten wij omzet zien te krijgen. Wij hebben toen het warenhuis “Galeries Modernes” op de Hoogstraat als klant kunnen krijgen, wat aanvankelijk minimaal de helft van onze totale omzet opleverde. Gebak van de vorige dag brachten wij voor de halve prijs naar het politiebureau in de Oostervantstraat.
